Het Gordon® model en de plaswekker.
Onze zoon, toen 5, wilde maar niet zindelijk worden, ’s nachts.
Daar had hij zelf geen last van. Mijn probleem dus. Als beginnend Gordon® trainer kreeg ik van ouders wel eens de vraag: “wat zegt Gordon als je kind nog in bed plast? Eerlijk gezegd weet ik niet precies wat Gordon dan zegt, ik heb hem nooit gesproken.Stevig timmerend aan mijn weg als trainer schoof ik die vraag door naar een later moment in de training. Zover zijn we nog niet. En dat klopte, zover was ik bij lange na niet.
Terug naar onze zoon Sander en mijn probleem. Ik hoorde over het bestaan van een plaswekker. Hoe effectief dat apparaat werkt. Ik moest en zou deze wekker hebben voor onze Sander. Opdat hij dan plasvrij en van spot en hoon bespaard door het judo kampeer weekendje zou rollen. Ik plantte zoon in de auto. Op zijn vraag: “wat gaan we doen?” antwoordde ik pedagogisch niet subtiel maar wel duidelijk: “we gaan een plaswekker voor je kopen!”
Voor hem was dat niet raar. Soms ging hij met papa naar de kwikfit om een accu te kopen. Nu gingen we, misschien ook een kwikfit, plaswekker kopen. Ik huurde het apparaat in een zaak voor medische attributen. Aan de kassa sloeg mijn twijfel toe. Hoort zoiets als ’s nachts zindelijk worden niet op een natuurlijke manier te verlopen?
Thuis, voor het slapen koppelde ik het apparaat met draadjes en sensoren aan een bijbehorend broekje. Bij het eerste drupje urine werd Sander door de wekker wakker gealarmeerd. Ik voelde mijn moedergehalte, uitgedrukt in oxytocine, naar een nulpunt dalen bij het aansluiten van de sensoren. Ik connect mijn zoon aan een soort Skinner box, aan een straf- en beloonsysteem pur sang. De leertheoretische trukendoos wordt hier uit de kast gehaald omdat het Gordon® model geen pasklaar antwoord biedt. Dan stapt mama over op Pavlov-achtige geconditioneerde prikkels en responsen om haar zoon in een gareel te krijgen. Hoe diep kun je zinken? Niks veiligheid, niks kijken naar de onderliggende behoefte, niks Rogeriaans actief luisteren, samenvatten en overleggen.
Gewoon aansluiten dat kind, op een ding! Overdag kwam zijn vriend spelen. Ik probeerde mijn zoon aan te praten dat die wekker verplaatst moest worden, naar de schaduwkant van ons bestaan, onder het bed. Onder het Gordon® boek: “Luisteren naar kinderen”. Ik stelde de schijnbaar open vraag: “wat zullen we met de plaswekker doen als vriend komt spelen?” daarmee al suggererend dater iets met plaswekkers gedaan moet worden als vriendjes komen spelen. Ik legde een stevige basis voor een beginnende afsplitsing van zijn tot dan toe redelijk onbevangen persoonlijkheid: sommige zaken kunnen het daglicht nu eenmaal niet velen, dus die verstop je. Ver onder je bed.
En weer leerde ik van mijn zoon. Die plaswekker moet gewoon blijven staan, mama! Rommelend met de was op een andere kamer hoorde ik zijn vriendje vragen: “Hé Sander, wat is dat voor raar ding daar?” Sander antwoordde, (bespeurde ik iets van trots in zijn stem?): “dat is mijn plaswekker!” Vriend: “Wat, een plaswekker?” Ik hield mijn adem even in……. “Dan heb je ook een poepwekker zeker?” Waarbij de mannen, hevig spottend met de vermeende maakbaarheid van hun urologisch systeem, begonnen te lachen, bulderend en onbedaarlijk, zoals mannen van 5 dat al kunnen: “Ja! Een poepwekker, hahaha……”
Luisterend naar de kinderen, in de kamer ernaast, vouwde ik beschaamd de was.
Na 14 dagen “plaswekker” was Sander zindelijk ’s nacht. Mijn probleem was opgelost. Hij is nu 25 en nog steeds….
Calendar
M | D | W | D | V | Z | Z |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |